تازه ترین نوشته های من

شعر بخوانید

مرداد ۱۷ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

شعر بخوانید، شعر قلب آدم را رقیق می‌کند، آدم را می‌فهماند، یادآوریش می‌کند آن احساسات ناب را، که کسی صدها سال پیش، جادو کرده و درد دیروز و امروز و فردا را به کلمه تبدیل [...]

اشکالی ندارد اگر شک داری

مرداد ۱۶ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

بعضی وقتها از اینکه خودمان فقط یک سری افکار و احساسات ناخوشایند داریم، ترس برمان می‌دارد و خودمان را به بی‌ایمانی متهم می‌کنیم و در دل یا عیان به آنان که در آن مسیر، سرسختانه [...]

بهبود

مرداد ۸ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

پیش‌نوشت: نوشته‌ای است برای آن که خودش را کمتر دوست دارد و روزهایم. نمی‌دانم تا کی ادامه خواهد داشت، یک روز، دو روز، یک ماه، اما می‌نویسم. 8 مرداد 1404؛ گاهی بهت حق می‌دهم دیر [...]

برای نجات خودمان و دیگران

مرداد ۸ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

همیشه جوری می‌نویسم که انگار قرار است نوشته‌ام جان کسی را نجات دهد. شاید آن کس خودم هستم. کلاریس لیسپکتور این جمله را در کانال تلگرام محمدرضا شعبانعلی عزیز خواندم و دوستش داشتم. 1 به [...]

چقدر خوب شد

تیر ۸ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

* چقدر خوب شد دیشب موقع خواب مودم را از برق کشیدم و بر خلاف شب قبل، یک ساعت ذهن و روحم را درگیر اینستاگرام، پستهای مختلف و خوابهای آشفته نکردم. * چقدر خوب شد [...]

کلمات

تیر ۴ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

پیش‌نوشت: این روزها نمی‌دانم چه بنویسم، از امیدهای کوچک، از چیزهایی که ما را سر پا نگه می‌دارد و امیدمان را حفظ می‌کند و باعث می‌شود ادامه دهیم. بعضی از مطالب سایت محمدرضا شعبانعلی را [...]

وقتی حوصله نداریم

خرداد ۲۴ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

این جمله را شنیده‌ایم که اتفاقا آن لحظه‌ای که حوصله نداریم، همان لحظه‌ای است که باید آن کاری را که باید، انجام دهیم*. این حس نخواستن و انجام ندادن را احتمالا بارها تجربه کرده‌ایم. به [...]

عشق کافی نیست

خرداد ۱۸ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

دوستی می‌گفت محرک و انگیزه اصلی قلب، دست یافتن به شادی از طریق عشق است، اما اینگونه نیست که از طریق عشق، قلب او را به دست آوری، به حرکت و تلاش نیاز است، به [...]

ادامه دهیم

خرداد ۱۷ام, ۱۴۰۴|بدون دیگاه

1 سال 1402، دو پست نوشته‌ام و سال 1403 سه پست، و به این فکر می‌کنم روزها را چطور داشتم سپری می‌کردم که از 365 فرصت، فقط از 2 فرصت و 3 فرصت استفاده کرده‌ام. [...]

بارگذاری مطالب بیشتر